1921 елда илдә корылык, ачлык була. Халык ачлыктан котылу өчен төрле юллар эзли. Авылның иң карт кешеләре олы юлга чыгып, вак таш җыйганнар. 10-15 капчыкны чуерташ белән тутырганнар. Шуны таң атканда суын эчә торган күлгә китереп салганнар. Аллаһка багышлап дога кылганнар. Кайбер урыннарда халык үзенең теләген кычкырып әйтә торган булган:
Игеннәрнең башлары тук булсын.
Ындырда кибәннәр күп булсын!
(1971 елда Шаран районы Алпай авылында Нигъмәтҗан Әхмәтсафа улы Шәйхуллиннан (1896 елгы) БДУ студентлары язып алган.)
Чыганак: Башкортстан татарлары фольклоры. Көнбатыш һәм көньяк-көнбатыш районнар / төзүче, кереш мәкалә һәм аңлатмалар авторы И. К. Фазлетдинов. – Казан: ТӘһСИ, 2021. – 312 б.