Көлеп алыйк әле

* * *

Бер кеше күпкатлы йорттан очып төшеп барганда балконда басып торучыдан сорый:

– Ничәнче кат?

– Унсигезенче.

– Әле бераз яшәп була икән...

* * *

Күптән бер-берсен белмәгән ике таныш очраша.

– Сәлам, эшләр ничек?

– Әйбәт, кибет ачтым.

– О, бик авыр булмадымы?

– Юк, шушы лом белән ачтым.

* * *

Бер негр җилкәсенә попугай утыртып китеп бара. Сыраханә янындагы ир:

– Карале, кайдан алдың син моны, ә?

Попугай җавап бирә:

– Африкадан. Күп алар анда.

* * *

Нәни, аралашырга яратучы кызлар курчаклы уйный. Шулай ук аралашырга яратмаган зур малайлар да...

* * *

– Мин хатын-кызны 33 яшемдә генә татыдым.

– Ә аңа кадәр?

– Ир-атларны гына.

– “Зәңгәрме” әллә?

– Юк, мин каннибал.

* * *

– Ни өчен Чернобыльдә гөмбә җыю мөмкин түгел?

– Чөнки алар йөгереп кача.

* * *

Өч ир баш төзәтергә була. Берсенең хәле аеруча мөшкел.

– Икмәк кис, – диләр аңа.

– Юк, булдыра алмыйм.

– Шешәне ач!

– Ансын да булдыра алмыйм.

– Нәрсә генә эшли аласың соң?

– Тоз сибә алам.

* * *

Иренең үлеменә бер ел тулгач хатыны күрәзәчеләр аша аның рухын чакыра. Аннан ничек яшәве белән кызыксына.

– Бик тыныч, хәтта, әйтер идем, синең белән яшәүдән ун тапкыр яхшырак, – ди иренең җаны.

– Аһ, мин дә синең белән бергә оҗмахта буласым килә!

– Мин бит оҗмахта түгел, тәмугъта.

* * *

Урамнан канга баткан көнгерә йөгереп бара.

– Нәрсә булды? – дип сорыйлар аннан.

– Трамвайда сумкамны кискәннәр.

* * *

– Кулыңны сугышта өзделәрме? – дип сорый оныгы бабасыннан.

– Әйе, бәләкәчем.

– Ә ничегрәк булды?

– Военкоматка алып барырга дип кулымнан өстерәгәндә өзелде.

Фото: freepik.com