Утта янган кыз бәете

Әнкәй мине үтерергә план кора төрлечә;

Тар гүрләргә керәм инде, күрәчәкне күрмичә.

Мине мичләргә тыгарга ник уйладың, әнкәем?

Ничек азрак кызганмадың, мин бит синең бәбкәең.

Соң минутта уйладым мин, йөгереп тышка чыгарга;

Ничек, әнкәй, кулың барды мине мичкә тыгарга?

Күңелләрем үсми иде, матур күлмәк кияргә;

Мине үтермәсәң дә бит барыр идең кияүгә.

Әнкәй мине тотып алып одеалга урады;

Әнкәй, минем исән чагым күз алдыңда торамы?

Әнкәй, газиз җаным очты көлләр булып һавага;

Бензин сибеп утка якты – ышан инде анага?!

Хәзер инде син үзең дә төрмәләрдә ятасың;

Мине үтермәгән булсаң, күрмәс идең җәфасын.

Ничек, әнкәй, башың җитте мине утка ягарга;

Барыбер, мине үтереп, бара алмадың, кияүгә.

– Кызым, мин дә үкенәм инде сине утка якканга;

Минем үзәгем өзелде син утларда янганда.

Одеалга ураганда үзем дә бик кызгандым;

Син утларда янган чакта әллә ниләр уйладым.

– Үз балаңны янган утка тыкмас идең, уйласаң;

Мин дә утта янмас идем, әбиләрдә уйнасам.

Җир куеннарын кызгандың, утка тыгып яндырдың;

Балам булгач, кияүгә баралмам, дип уйладың.

Яшь сөягем янып бетеп күмерләргә калгандыр;

Әнкәй мине жәлләмичә, янган утка салгандыр.

Әнекәем, ташлар салдың пешергән ашларыңа;

Сигез яшемдә җиттең бит минем яшь башларыма.

Яшь сөякләрем янганда су сибүче булмады;

Әнкәй корган планнарны әбекәем белмәде.

Минем мичтә януларым кызганычтыр кемгә дә;

Әнкәй, гомерең үтсен инде мәңгегә төрмәдә.

Әнкәй, башым белән тыксаң, янар идем тизрәк;

Минем газиз җаннарымны кызганмадың бигрәк.

Минем кайда булуымны белми иде берәү дә;

Бер аягым калган иде әбекәем кергәндә.

Әбекәем килеп керде май исләре чыкканга;

Бигрәкләр дә кыен булды газиз җаным чыкканда.

Урамнарны төтен баскан, мин утларда янганда;

Жәлләдеңме, әнекәем, мин утларда янганда.

“Кайтма, кызым”, – дигән булсаң, кайтмас идем, әнкәем;

Мине жәлләмәде әнкәй – утка салды, әбекәем.

Әткәй армиягә киткәч, әнкәй тыныч калгандыр;

Әнкәй мине, жәлләмичә, янган утка салгандыр.

Аклы ситса күлмәгемнең якаларын кистердең;

Янган утка салыр өчен нигә мине үстердең?

Әнкәй мине туган чакта ак мендәргә салгандыр;

Ак мендәргә салган башым шул көннәргә калгандыр.

Менә шулай: кайвакытта кара җанлы аналар;

Балаларын кызганмыйча янган утка салалар.

Шулай кызлар: бу бәетне чын күңелдән тыңлагыз;

Баланың болай булуы анадан, дип уйлагыз.

Чыганак: Утта янган кыз бәете / Рәшит Ягъфәров публикациясе // Мәдәни җомга. – 1997. – 20 июнь.

         Илдус ФАЗЛЕТДИНОВ фотосы.