Өй котларга барган булдык
Хатынны култыклап алдым –
Барган хуҗам, ни дисәң дә,
Бар дөньясын таштан үреп,
Өй ак таштан, абзар таштан,
Затлы бәдрәф, йомышсыз да
...Өйгә үттек, озын табын,
Чират басып өй котлыйбыз,
Коръән ашта “мәй” эчелми,
...Бәдрәф эче зур бер дөнья,
Ирек Хәниф улы Галин Борай районының Сармаш авылында дөньяга килә. Туган авылында башлангыч белем алгач, күрше Зур Бәдрәш урта мәктәбен тәмамлый. Һөнәрчелек училищесында машина йөртүче таныклыгы алып өч ай эшләгәч, армиягә чакырыла. Кытай чигендә һава һөҗүменә каршы саклану көчләрендә хезмәт итә. Армиядән соң Борайда, Бөредә, Төркмәнстанда эшли. 1983нче елдан башлап Уфада яши.
Ирек Галин балачактан җыр-моңга гашыйк, кечкенә яшьтән үк гармунда уйнарга өйрәнә. Борайда яшәгәндә район мәдәният йортының автоклуб машинасын йөртә. Авыл хезмәтчәннәре тарафыннан оештырылган мәдәни чараларда да катнаша. Бүгенге көндә дә гармуныннан аерылмый.
Әтисе бакыйлыкка күчкәннән соң кулына каләм алып, шигырьләр, җыр текстлары яза башлый. Алар республика матбугатында даими дөнья күреп килә. Иҗатына шактый контрастлык: нечкә лирика һәм дуамаллык, самимилек һәм бунтарьлык хас.