Иртә таңнан торып чыгасың да
Безнең урам чүптән бушасын.
Ялт иттереп торсын!.. Ялт иттереп...
Сусаган җир иркен тын алсын.
Син бит, дустым, рәссам сымансың.
Картинаңны гына санлаучы юк,
Син балкыткан җирне чүпләп үтә
Бу дөньяның бөек хайваны.
Ташла әле, дустым, себеркеңне,
Көйрәтик бер вакыт булганда.
Синең кебек мин дә бер дворник,
Себеркең дә тузып бара икән —
Себеркесен табып булыр да ул,
Гомерләр дә тузып бара шул.
Чүпләр генә бетми, бәндә гүя
Бөек чүплек иткән җир шарын.
Үзе бермәл чүпкә ташланыр.
Әй, ташла ла, дустым, тәмәкеңне,
Гомер барда себереп калыйк әле,
Себерерләр бермәл безне дә.
Белмәдем дә бугай кадерен.
Юксынырлар булсаң, күккә кара —
Янган булам... Көйгән булам...
Күкрәк сугып йөргән булам,
Күз яшьләрем кибәр бер мәл,
Үләрмен дә... Күмелермен...