Төн шикелле кара чәчләр...
Төн караңгы, мин исерек —
Араларда киртә булып яткан
Айлы төндә сөю дигән күлдә
Йөздек ике аккош шикелле.
Ай абыстай, йолдызларын җыеп,
Ике җанны-тәнне бергә үрде
Озакламый алсу таңнар атар,
Ике аккош булып кылансак та,
Сак белән Сок кына без бары.
Бер-беребезгә кирәк чакта
Кузгалып китте автобус...
Кышкы таңнар. Өерелә карлар,
Туй күлмәге кигән гүзәлдәй.
Карлар булып гүя яшьлек кайта,
Онытырлыкмы соң... Кышкы таңда
Сөйгән ярың белән култыклашып,
Күңелләр дә кар бөртеге сыман,
Сөйгәнеңне ал да җилдер генә
Хыял гына җиткән илләргә.
Ап-ак карлар булып эрегән мәл
Ирененә кунып иркәңнең...
Учларыма кунган һәр бөртектә
Кышкы таңнар. Өерелә карлар,
Туй күлмәге кигән гүзәлдәй.
Карлар булып, ахры, яшьлек китә,
Өзгәләнсен әле, дигәндәй.
Бар да парлы. Бер нәрсә дә