«Әй, матурсың бит син, дөнья,
Күршеләрдән яшерен сер юк —
Бер карават суза шәп җыр:
Шыгыр-шыгыр, шыгыр-шыгыр,
Шыгыр-шыгыр, шыгыр-шыгыр.
(Күрше кызын җәлләп куям,
Анаң, мескен, күрсә диеп;
Әй, карават, синең дә бит
Бик җиңелдән түгел эшең —
Синнән дә шәп җырлый алмый
Бер шагыйрь дә сөю җырын.
...Монда чыга күрмә, күрше,
ДӨНЬЯ МАТУР Шуңа күрә дә шул Сүгенә-сүгенә кайтам урамнан. Һади Такташ
Ул чынлап та матур икән бит.
Язлар туган... Назлар тулган җиргә...
Кич шундый шәп! Исең китәрлек.
Аккош кебек гашыйк парлар үтә,
Матур кызлар... Синең Алсулар...
Елмаялар... Язгы җилдәй назлы,
Язгы ташкын сыман ярсулар.
Тик мин генә ялгыз китеп барам,
Ялгыз язга бераз үч тә бар.
Дөнья матур... Сүгенәсе килә...
Сүгенерлек кенә көч тә бар.
Үзәкләргә үткән җил дә юк.
Син җырлаган татлы таңнар да юк,
Мин теләгән якты ил дә юк.
Башлыклар күп хәзер. Кайсысын?
Без сүккәннән генә юньле дәүләт
Төзи патшаларның кайсы соң?
Аткарасың, дипме, өй эшен?
Эх, бичәгә бер бәйләнер идем,
Рәхәтләнеп сүгәр идем бер...
Йортсыз Уфаларда йөрүләрем
Сүгенеп тә булмый аңлатып.
Сөекле һәм мескен илем минем,
Шашып-шашып һаман биисең син
Ленин да тик кышкы кояш булды,
Җылыталмады туңган җаныңны.
Син мәңгелек котып иле, ахры,
Йә диндарлык сине әсир итә,
Йә каныңа сеңә сыйнфыйлык.
Мин синеке һәм синеке түгел —
Үзем бер дин, үзем бер сыйныф.
Гегемоннар халык бәхете өчен
Язмышлардан учак яксыннар.
Әмма миңа кабаклардан чыкмас
Сукбайларың ныграк якыннар.
Алар сине яратканга шулай
Язмышларын бәреп ваталар.
Алар бокалында — синең газап,
Күз яшендә — синең хаталар.
Ә мин нәрсә? Синдә яши-яши,
Сине сагына-сагына җырладым.
Тик белмәдең сәясәттән башка
Бу дөньяда бүтән моң барын.
Сөекле һәм мескен илем минем,
Калмады ла бүтән чыдарым.
Батсам, батыйм хәмер сазлыгына,
Җырларым бер сөйрәп чыгарыр.
Алпан-тилпән атлап кайтып киләм,
Бер мин генә аек булалмам.
Җырласаң да, хәтта җыласаң да
Юатмаслар, бары көләрләр.
Өч тиенлек шушы тормыш өчен
Өч тиенлек безнең гомерләр.
Ә шулай да әле йөрәкләрне
Шакшылыктан бераз сакладык.
...Мин эчкече егет түгел идем,
Дөньям гына куйды чайкалып.
Тормышта да мин шундый бер
Йә төртеп тиш күңел күземне.
Бу дөньялар исерекләр белән
Илдус ФАЗЛЕТДИНОВ әзерләде