Марат КӘБИРОВ. Кемнең хатыны татлырак?

Борын-борын заманда Ходай тәгалә ун ир яралткан. Аларның берсе иген иккән, берсе көтү көткән, берсе балык тоткан… Бераздан барсы да Ходай каршына килгән:

– Нәрсәдер җитми, барыбер, күңелсез безгә болай.

Ходай тәгалә боларга камыр биргән:

– Шушы камырдан һәркайсыгыз үзегезгә ошаган хатын-кыз әвәләгез, – дигән ул, – озын буйлымы, анда, тулы гәүдәлеме – үзегез ниндине телисез. Мин аларның барсына да җан өрермен һәм сезгә беркайчан да күңелсез булмас.

Ирләр эшкә тотынгач, Ходай тәлинкә белән шикәр алып чыккан:

– Менә монда ун шакмак шикәр, һәркайсыгыз берне алыгыз һәм камырга өстәгез. Хатыннарыгыз татлырак булыр.

Ирләр тәлинкәне бушаткан. Буш тәлинкәгә карагач, Ходайның кәефе кырылган:

– Сезнең берегез ялганчы икән, – дигән ул, – Монда унбер шакмак шикәр иде. Кемдер икене алган.

Ирләрнең берсе дә дәшмәгән.

Шуннан Ходай хатыннарның унысын да үзенә алган һәм бутаган-бутаган да ирләргә өләшкән. Инде сайлау мөмкинлеге булмаган, кемгә нинди эләгә – шул эләккән.

Шул дәвердән бирле ун ирнең тугызы кеше хатыны яхшырак та, татлырак та дип уйлый. Чөнки аңа ике шакмак шикәр эләккән. Бары тик ун ирнең бере генә белә: хатыннырның барсы да бер төрле. Чөнки унберенче шакмак шикәрне ул камырга кушмады, ә үзе ашады.

Марат КӘБИРОВ фотосы.