Рәсимә ЗАРИПОВА. Азан авазы. Хикәя-бикәя

Актаныш авылыннан Актанышбаш авылына – алтмыш адым ара. Актанышбаш алдынгы авыл – анда ап-ак алачыклар, атлар, арбалар, алсу алмалы алмагачлык, аек акыллы авыл агайлары, ак альяпкычлы апалар…

Алар – авылча акрын ашап, акрын атлап, Актанышлар ашыгып ашап, ашыгып атлаучанырак. Арада – айныр-айнымас, атлар-атламас, Айнур, Айзатларыдай, аракыда адашканнары – авылны акламый, анысы. Алар – авыру, аракыдан аңнары агуланган, ашказаннары агуланган. “Аракысыз алты адым аяк атламаячак алар” – авылдашлары авызыннан. Аңлату, ачулану – аларның артына арыш аткандай.

Атнакич Актанышта “Акмәчет” ачылды. “Акмәчет” ачылганда Айзат, Айнур, Актанышбаштан аракы алып, алмагачлар арасына атладылар. Ашыга-ашыга ачып, алсу алмалар ашый-ашый, аракыларын авызларына агыздылар.

Аракы – агу, аларның авызларын ачыттырды, аякларын авырайтты, ашказаннарын алып аткандай авырттырды. Алмагачлар арасына авып, аунап арыгач, аякланырга азапланганда, “Акмәчет”тән азан авызы агылды. Аһәңле азан авазы айнымас Айнур, Айзатның аңнарын ачты, ахры – алар актыккы аракыларын авызларына агызып, “Акмәчет”кә ашыктылар. Авыл аксакаллары алдында авылдашларына антларын аңлатырга азапландылар: “Айныйбыз, аракыны авызга алмыйбыз!”  

Атнакич агылган азан авазы аларны ак агудан аралап алды. Айнур, Айзат айнып, авылдашлары алдында ахыргача акланып, аеклыкка атладылар.

Татарстан.  

Актаныш районының Актаныш авылы.