Берәү аптекага кереп, очкылык тотудан дару сорый. Аптекарь моның яңагына сугып җибәрә.
– Дәваладым. Менә бит хәзер очкылык тотмыйсыз!
– Ә кем әйтте сезгә мине очкылык тота дип? Ул дару минем хатынга кирәк иде!
Ирен сүгенүдән биздеру өчен хатыны аңа оятсыз сүз әйткән саен авызына бер таш кабарга киңәш бирә. Кич белән ире бүселгән авызын кулы белән каплап, өенә кайтып керә. Аннан телен көч-хәл белән әйләндереп, хатынына эндәшә:
– Анда, фәләнеңне төгән итим, калган ташларны машина белән төяп килделәр.
Мин хатыным белән балалар бакчасыннан ук таныш. Ул яшь кенә тәрбияче, мин балалар уйный торган комда исереп ята идем.
Иң кыска автобиография конкурсында француз хатыны җиңгән. “Элек мин шома йөзле, җыерылган юбкадан идем, хәзер җыерылган йөзле, шома юбкада йөрим”.
– Нигә балагыз караватын шулай биек итеп эшләдегез?
– Төнлә егылып төшкән очракта тавыштан уяныр өчен.
– Әти, бу кешеләр нәрсә күтәргән?
– Алтын да, көмеш тә, келәм дә, кием дә, азык та булмаган җиргә.
Физкультура укытучысының 70 процент сүз байлыгы сызгырудан тора.
Бер хатын корпоративтан кайта:
– Кадерлем, кычкырынма, хәзер барысын да сөйләп бирәм. Барысы да эчте, мин эчмәдем, калган хатын-кызлар ирләр белән үбеште, мин үбешмәдем. Салат ашадым, биедем, конкурсларда катнаштым. Тәртипле йөргәнмен бит?
Фото: yandex.ru/images/search?text