Җәһәннәм утыннан саклан!

Аллаһудан башкага гыйбадәт кылып азган, адашкан; кәфер (Аллаһуга вә Аның рәсүленә иман китермәүче); Аллаһуга вә рәсүленә карышучы; Аллаһ аятьләрен инкяр кылучы; залим (Аллаһуның баласы бар, дип, Аллаһуга ялган сөйләүче, Коръәнне ялганга тотучы); сыннарга гыйбадәт кылучы; мөшрик (Аллаһудан башканы Илаһ тотучы); шайтанга иярүче (сихерче, багучы һ. б.); гыйбадәт итүдән баш тартучы тәкәббер; монафикъ (диндә икейөзле); Коръән белән гамәл кылмаучы; өстенә йөкләтелгән фарыз, ваҗиб эшләрдән тыелучы; ятимнәр малын һәм кеше хакын ашаучы; үзен я дошманлык вә золым юллары белән башка мөселманны үтерүче; ялганчы, күп гөнаһлы имансыз; бозык эшләрне эшләү белән һәм ялган сөйләү белән уйнаучы; мөэмин ирләрне вә мөэминә хатыннарны хаксыз рәнҗетүче, аларны газап кылучы (соңра тәүбә итеп рәнҗеткән кешеләрнең ризалыгын алмаса) кешеләрне Аллаһ Җәһәннәм юлына күндерер, алар аңда мәңге калырлар, диелә.

Коръәннең "ДУХАН (ТӨТЕН)" [44] сүрәсендә Җәһәннәм болай сурәтләнә:

“43. Хакыйкатьтә җәһәннәмдә үсә торган Зәккум агачының бик ачы җимеше –

(Ногмани тәфсиреннән.)