“Герман сугышы бәете”нең әлеге варианты Беренче бөтендөнья сугышы чорында, 1916нчы елда иҗат ителгән һәм гарәп хәрефләре белән зәңгәр сызыклы буйлы дәфтәргә теркәлгән. Шунда ук бәетне иҗат итүченең (яки күчерүчесенең) исем-шәрифләре һәм адресы да күрсәтелгән. Алар түбәндәгечә:
Авторның каллиграфиясе, язу рәвеше бик тә матур, төгәл. Аның үз заманы өчен укымышлы, галим кеше булуы бәетнең һәр юлыннан, строфа-сыннан сизелеп тора. Бәетнең ахырында “Икенче көйгә” һәм “Бакырган көенә” дигән баш астында “Герман сугышы бәете”нең янә бер вариантыннан яки мөнәҗәтләрдән ике өзек урнаштырылган. Композицион төзелеше, сәнгатьчә үзенчәлекләре ягыннан аларны мөстәкыйль әсәр дип бәяләү авыр.
Әсәр, безнең уебызча, беркемне дә битараф калдырмас, чөнки тарихын белмәгән халыкның киләчәге юк. Әлеге бәет варианты якын елларда дөнья күрәчәк “Татар халык иҗаты” күптомлыгының “Бәетләр” китабына һичшиксез урын алырга тиеш.
Бер Ходайның тәкъдире илән
Язаем дисәң, язып булмай,
Җыламай һич түзеп булмай.
Сандугачлар, сайрый кошлар
Без сугышка чыгып киткәч,
Без илләрдән чыгып киттек,
Китмибез дип әйтер хәл юк,
Безнең эшләр алга баргач,
Без сугыштан исән чыккач,
Безнең туплар бигрәк авыр,
Алты ат җикмәй тарталмай.
Ни михнәтләр күрде башлар
Бәхетсез баш – мискин салдат
“Уф, Алла!” – диеп сулыймын
Җир-күкләр тетрәп торадыр,
Салдат булгач башкайларым
Иртән торып, шинель киеп,
Мылтык, кылыч алып кулга,
Биш көн атты туплар белән,
Безнең салдат аз калгачтын,
Мөэмин-мөселман кардәшләр
“Акоптан чыгыгыз!”, – диеп,
Карышып чыкмый торганнарын
Әткәй, әнкәй, туганнарым,
Газиз балагыз кайтсын, дип,
Өч көнләп җәяү баргачтан,
Бер сәгать тә тормас идем
Салдатларга аш җитмәйдер,
Нихәл итик соң, туганнар,
Салдат мискин өзелеп җылай,
Салдат мискин капчыкларын
Туплар килепләр төшкәчтин
Ап-ак каен тезелеп барган
Күп михнәтләрне күрдек без
Языйм микән, җитәр микән,
Бу кайгылар, бу хәсрәтләр
Каләм кебек кара кашым, җаран җирдә газиз башым.
Шул сугышка кергән чакта күздән ага канлы яшем.
Карпат тавы башларында салкын чишмә бар икән.
Бу афәтләрдән котылып, кайтыр көннәр бар микән?
Сугыш үтеп киткән җирдә калмай үлән, камышлар.
Йөрәкләрне җилкендерә «Урра» диген тавышлар.
Мылтык-кылычлар күтәреп килә герман казагы.
Безнең хәлне сорасагыз, мисле тәмуг газабы.
Егерме-утыз кешене бер-бер ямга күмәләр.
Туфраклары монда булгач, күп бәндәләр үләләр.
Хәлең ничек дип сорарга юк кардәшем,
Әгәр монда үлеп калса бу башым,
Җиназа укып куярга юк кешем.
Хак тәгалә иман рузи кыйлып уңга,
Герман мәлгунь каршы торды безнең юлга,
Салдат мискин кырылып ята уңда,сулда.
Мөэминнәргә иман рузи кыйлсын имди.
*Авторның орфографиясе сакланды.